Catch-phrase of the day:

If you keep thinking about what you want to do or what you hope will happen, you don't do it, and it won't happen. 

Joe Dimaggio


22 th April 2015

Distance today

Total distance

Weather


Day 19

31 km

516 km



Previous daily reports: click Belgium, France, Spain.


Sleeping: Kleedkamers van voetbalclub FC Flogny in Flogny-la-Chapelle.


Visitors:


Detail uit muurdecoratie, Tuinpavilioen Forêt Chenu (dit le Trianon),

Polychroom zeefdruk werk op Vinyl (of Mixed Media?), Ongekende Meester, XXI eeuw, circa 1980(?).



Route

  • Foret-Chenu
  • Ervy-le-Chatel
  • Flogny-la-Chapelle

We worden wakker in ons tuinpavilioen – in Versailles heet dat inderdaad “Le Trianon” – en we begeven ons naar de veranda waar het ontbijt wordt geserveerd. Liesbeth en Aafke, onze Nederlandse medepelgrims begroeten ons met “Het git oan!”.  Blijkbaar is dit het Fries dialect om aan te kondigen dat de Elfstedentocht doorgaat. Elf steden gaan we vandaag niet doen, wel een dikke 30 kilometer door veld en bos. Ze hebben wél karakter onze twee dametjes... terwijl onze gastvrouw haar ongezouten mening geeft over de onkunde van alle Franse politici beginnen zij luidkeels samen te zingen en allerhande gekke gestes te maken. Mevrouw Labasque had het niet door.

We lopen door de bossen naar het eerste dorpje. Na een kleine twee uur lopen komen in Evry le Chatel.  In “Les Chaillots” bieden Claudie en Michel ons heel gul een thee en fruitsap aan.  Zij leven – in tegenstelling tot onze gastvrouw gisteren – niet VAN maar VOOR de pelgrims. Op het dienblad liggen bovendien nog dikke plakken cake... allemaal gratis aangeboden.  We vragen Claudie of het jachtseizoen al geopend is... al heel de tijd horen we in de velden luide knallen.  Ze legt ons uit dat het kanonnen zijn die de raven moeten wegjagen.  De raven eten anders de vers geplante maïs.  We zijn een illusie rijker... we dachten dat Franse raven enkel mooie kazen aten.
Michel blijkt verantwoordelijk te zijn voor de perfecte bewegwijzering van onze route in deze streek en vraagt naar onze volgende etappes. Claudie valt hem in de rede en legt aan haar echtgenoot uit dat pelgrims vorderen met vlooiensprongetjes.

Bij het binnenlopen van het dorpscentrum zitten we net over onze 500 km.  Dit moet gevierd worden. We zijn hier net in Bourgondië, en besluiten ook zo te leven.  In bar le “Postillion” bestellen we een Stella en vragen we ook of we iets kunnen eten.  In principe kan dit niet maar de baas duikt toch zijn koelkast in en tovert voor ons het volgende boven: een baguette cuite à l’ancienne, terinne de chevreuille et petits cornichons aigre-doux.  Beter kunnen we het gewoon niet dromen. Het dorp blijk verbroederd te zijn met het Belgische Chaumont... wie zou van wie de Bourgondische levenswijze hebben overgenomen?

Na een serieuze marche van twee uur bereiken we Flogny-la-Chapelle.  We hebben afspraak met de burgemeester.  Hij stelt kosteloos de kleedkamers van de voetbalclub open voor pelgrims. 

In het gemeentehuis dat nu blijkbaar ook dienst doet als muziekschool – van een serieuze opwaardering gesproken! - hangen nog affiches rond jacht en visvangst uit het jaar 82... zou dit dan werkelijk de laatste datum zijn waarop énige bestuurlijke daad van belang in dit land werd uitgevaardigd? Oui, et alors?

We bellen de burgemeester maar blijkbaar wachten we aan het verkeerde gemeentehuis.  Bij het verlaten van het dorp merken we een ambulante "alambic" op... boeren brengen hier hun eigen fruitsap dat onmiddellijk tot eau-de-vie wordt omgestookt.  Probeer dit maar eens in België.

Voor we naar het voetbalveld gaan, doen we snel wat inkopen voor het avondmaal.  De delicatessenzaak is super... we kopen allerhande koude vleeswaren en salades en natuurlijk ook een flesje rosé.

Te onzer beschikking staat het volledige complex.  In het bureau van de arbiter hangt een kaart van Frankrijk... we bespreken het traject.  In de kleedkamer van de thuisploeg installeren we onze matrassen en in de kleedkamer van de bezoekende ploeg maken we de badkamer.

Vanuit de douche krijg ik de achterkant van de deur in het oog.  Het is een schoolbord waarop de trainer van de bezoekende ploeg zijn winnende strategie heeft uitgetekend.  Men moet kernfysicus zijn om dit te ontcijferen... het enige wat ik er kan uit opmaken is dat Dylan in de goal stond en Denis en Julien links vooraan stonden. Brahim, Serdat en Nordin, die zaten op de bank... natuurlijk. Dit zegt iets over de Fransen... en duidelijk niets over ons.  De samenstelling van de Assemblée Nationale – waar de FN nauwelijks in wordt vertegenwoordigd - laat duidelijk niet vermoeden hoe de doorsnee Fransman denkt... Is die Assemblée dan niet verkozen én representatief voor héél het volk? Verkozen JA. Representatief... véél minder vermits het systeem van kieskringen maakt dat de stem van sommige Fransen zwaarder doorweegt dan die van andere.  Sommige kieskringen zijn ondervertegenwoordigd en andere oververtegenwoordigd. Vreemd toch voor een land dat “Egalité” hoog in het vaandel draagt.  Wij hopen in alle geval dat de samenstelling van de veldploeg NIET representatief is voor wat de meeste Fransen denken.

Het is verder rustig rond het clubhuis van FC Flogny.  Aan de overkant van de rivier is er blijkbaar een kennel met tientallen honden... de Hounds of Baskerville zijn er niets tegen.

 

Wifi is hier niet... we dachten ergens iets te gaan kantelen (begrijpen jullie deze Nederlandse uitdrukking?), en zo gratis wifi te hebben, maar ook dat gaat niet want op woensdag is alles gesloten... morgen dus.