Catch-phrase of the day:

Be not simply good; be good for something.

Henry David Thoreau


3 May 2015

Distance today

Total distance

Weather


Day 30

24 km

807 km



Previous daily reports: click Belgium, France, Spain.


Sleeping: Hôtel du Pont Bayard, Le Châtel.


Walking with: 


Route

  • Saint-Amand Montond
  • Orval
  • Le Châtel

De “cirque” was gisteren inderdaad nog niet gedaan.  De blonde Leffe en de  Witte van Hoegaarden hebben ons voortreffelijk gesmaakt... we moeten van ons hart een steen maken en dienen ons zo snel mogelijk aan te melden in ons driesterrenhotel. We doen alle moeite om zonder geel-blauwe strepen op ons gezicht de Irish pub te verlaten.  Géén van deze Montpellierfans weet dat geel-blauw ook de kleuren zijn van de Compostelaweg die we nu al ruim 780 kilometer volgen.
Gepakt met twee megarugzakken, geschoend met smerige bottines en een broek tot aan de knieën in het slijk lopen we vol zelfvertrouwen naar de balie van dit luxehotel.  De receptionist doet zijn uiterste best om ons te negeren maar mede dankzij de muffe geur van onze klamme kleren moet hij ons toch zijn aandacht schenken. Nous voilà! We betalen in contanten en krijgen snel de sleutel.  We hebben de indruk dat we hier zo snel mogelijk moeten opkrassen. We passen hier zoals een tang op een varken.
In de receptieruimte staat een gezelschap Britse ladies en  gentlemen medium dry sherry te sippen.  Very British, indeed.  Ze zijn blijkbaar van dezelfde “classic car club”... en effectief de parking achter het hotel staat vol met oude wagens, de ene al mooier dan de andere. 
Na een deugddoend bad besluiten we terug te keren naar ons natuurlijk habitat,  de Irish Pub. Je kan er ook zéér lekker eten.  We bestellen een “bavette” met een uitstekende saus op basis van “blue d’Auvergne”. Gewoon superlekker.  Ik laat me verder nog verleiden door een serieus bord met kazen uit de regio... Frankie laat dit passeren maar deelt met veel plezier de lekkere rosé.  We raken aan de praat  met een echte Berrichon... hij wil weten waarom we precies deze tocht ondernemen. Oh, what a night!


Vandaag hebben we bewust een kortere tocht gepland.  We kunnen dus ten volle genieten van de luxe van ons hotel.  Ik neem deze ochtend terug een bad! Een ontbijt hadden we niet besteld wegens té duur.  In de bar rechtover het hotel nemen we een véél goedkoper ontbijt.  Ook Fons, Jef en hun familie zijn hier.  We maken de tijd om kennis met hun echtgenotes en dochters. Ze lassen nog een extra dagje in met de familie... ondertussen kunnen ook hun pijnlijke voeten en benen rusten. Ik raad hen aan om eens een ricarreke te drinken tégen de ontsteking maar verwittig wel dat het is zoals met een doosje antibiotica... je moet de verpakking volledig opgebruiken!

Bij het verlaten van Saint-Amond meen ik een fatamorgana te zien.  Een bord kondigt aan dat we binnenlopen in... ORVAL.  Hier?  In Frankrijk?  Mensen die me kennen, weten dat ik iets heb met deze speciale plek (én inderdaad – in tweede instantie - ook met zijn bier). Bekijk zeker het fimpje van de Orvalbedevaart op http://www.walks.be/preparatory-walks/orval/.

Gedurende onze hele tocht hinkelen we letterlijk tussen de plassen over veld- en boswegen. Via een héél oud brugje lopen we naar een watermolen waar we even stoppen om onze broodjes op te eten. Treuzelen mogen we niet doen... later vandaag zou het gaan onweren en we willen koste wat het kost onze schoenen droog houden.   We hebben onze tocht aangevat via de “Compostela-route” maar zijn toch overgeschakeld naar de GPS en zijn blij uiteindelijk Le Châtel te bereiken via een prachtig veld vol klaprozen.

 

Zoals gisteren afgesproken, moet ik de eigenaar bellen bij aankomst.  Zelf is hij niet in zijn hotel, straffer nog, er is niemand. Geen personeel, geen andere gasten. Niemand. Alles is potdicht. Het hele dorp is doods, eh oui une fois de plus il n’y a rien.
Via de telefoon leidt hij me door de gangen van dit spookhotel naar onze kamer.  Op de tafel staat een koeltas met ons “dîner”. Het ontbreekt ons eigenlijk aan niets, deze ochtend kocht ik buiten onze klassieke broodjes en salami ook stiekem een klein flesje Pastis. Kwestie van het water drinkbaar te maken. Feitelijk is het geen slechte zaak om eens “huisarrest” te hebben... verplichte rust.