Life is a journey - enjoy every mile. 

Ons ingezonden door Carine en Marc.


1 june 2015

Distance today

Total distance

Weather


DAG 57

20 Km

1535 km



Previous daily reports: click Belgium, France, Spain.


Sleeping: Refuge, Roncevalles


Route:

  • Bene Xabi
  • Roncesvalles

De nacht was weer te kort. We ontbijten samen en vertrekken voor de oversteek van de Pyreneeën. We zijn nog wat suf van ons feestje gisteren maar lopen op het ritme van Wilma toch stevig door. We moeten tot ongeveer 1400 meter gaan om de hoogste col te bereiken. Gelukkig genoeg stoppen onze dames regelmatig om even uit te blazen. Het is zwaar vandaag. Men had niet al te best weer voorspeld maar niets blijkt minder waar... we hebben een schitterend zonnetje. De vergezichten zijn super. We worden dikwijls aangemoedigd door auto’s die toeteren en zwaaien. In het laatste dorpje voor we definitief op de berg vertrekken, nemen we toch even de tijd om wat te drinken. Antje koopt voor zichzelf bovendien ook een paar wandelstokken. Na een dikke march komen we eindelijk op het punt in Roncesvalles waar de ridder “Roeland” zou gesneuveld zijn. Het epos werd in het oud Frans opgetekend en wordt als eerste Franse tekst beschouwd: “La chanson de Roland”. 


Na een kwartiertje komen we eindelijk aan in de refuge van Roncesvalles. Al de pelgrims die we eergisteren in Saint-Jean zagen, komen hier ook langs. Van een drukte gesproken! We moeten voor zowat alles in de file staan: om in te schrijven in de refuge, een maaltijd te bestellen, te douchen en om de was te doen. De meeste mensen die hier zitten, hebben slechts twee dagen gestapt maar toch zien ze er alles behalve fris uit. We hebben al 1500 km in de benen en zijn dus veel beter voorbereid dan de meeste anderen. Ons avondmaal nemen we samen met alle andere pelgrims in het restaurant van de refuge. We hebben één uur de tijd en dan moeten we opkrassen. We krijgen pasta als voorgerecht en een forelletje met sla als hoofdgerecht. Mijn glas wijn is nog niet leeg wanneer we verzocht worden de keet te verlaten en plaats te maken voor de volgende shift. We hebben geluk met de slaapzaal waarin we mogen slapen. De derde verdieping werd pas vernieuwd er staan geen stapelbedden maar gewone bedden, we krijgen zelf een locker om de waardevolle spullen in te bewaren. We liggen met een 50-tal op de kamer en laat niets liggen op mijn bed buiten m’n slaapzak.

 

Iedereen lijkt dit idee te hebben en ondanks het feit dat we allemaal in dezelfde situatie zitten, is er toch een zeker wantrouwen. Om 8.30 u. liggen we allemaal in bed. We zijn gewoon doodop. De Pyreneeën geven ons alweer een lesje in nederigheid.