Catch-phrase of the day:

What is worth having is worth waiting for.


26 th April 2015

Distance today

Total distance

Weather


Day 23

23 km

622 km



Previous daily reports: click Belgium, France, Spain.


Sleeping: Acceuil pélerin, L'Esprit du Chemin, Anthien.


Visitors:


Route

  • Vézelay
  • Neuffontaine
  • Anthien

“Vézealy, il n’y a rien à voir!”, dat vertelde ons de man uit Ervy-le-Chatel (zie dag 19 – 22 april). Zou hij hier ooit zelf geweest zijn?  Of had hij het over een andere plaats? De zon schijnt door de velux van onze kamer en via een andere dakraam zien we de ochtendnevel in de vallei hangen.  Goede morgen, morgen!

Na een snel ontbijt lopen we naar de basiliek. De dame aan het “acceuille pélegrin” had ons gisteren gevraagd of we de pelgrimszegen wilden ontvangen. Zonder precies te weten waaraan we ons dienden te verwachten lopen we samen met Jef, Fonds en de dame van het onthaal richting basiliek, het is net nog geen acht uur.  Buiten het evangelie is het een volledig gezongen dienst. Pas nu hebben we begrepen dat hier niet alleen zusters maar ook een gemeenschap paters is.  De dienst grijpt ons aan, dit te mogen beleven op deze plek is uniek.  We zijn met een kleine honderd mensen in een immense basiliek, meezingen kunnen we niet – ondanks het feit dat een gedienstige zusters ons een zangboek gaf – meebeleven des te intenser.  De zon schijnt boven het koor recht op de congregatie, de samenzang van de zuster en de paters kan niet anders dan ontroeren.  Ik stel me de vraag hoeveel gevoeliger deze mensen dan wel zijn om op zo’n concrete manier een goddelijke aanwezigheid te voelen.  Zou er een verband bestaan tussen de tijd die we ons zelf gunnen en de intensiteit waarmee we dingen  beleven? 
Is het niet zo dat men na lang staren kan men kijken en uiteindelijk soms zelfs zien, na geduldig horen kan men luisteren, na ervaren eventueel ten volle beseffen en hopelijk misschien ook geloven ... alles wordt uiteindelijk geboren uit een kiem.  Deze dienst heeft in elke geval het vlammetje weer aangewakkerd. 

 

Na de dienst loopt één van de priesters recht op ons af en vraagt ons mee naar het zijaltaar van Heilige Thérèse. We krijgen de zegen... om zeker te zijn alles goed verstaan te hebben, krijgen we een vertaling van het gebed en een pocket versie van het evangelie volgens Lucas.


Vol goede moed halen we onze rugzakken in het “centre Madeleine” en vertrekken we richting Anthiens. De zon is weer van de partij, wat het wandelen toch een stuk aangenamer maakt.  In Neuffontaine zien we een prachtige “lavoir”.  Hier houden we halt voor onze “casse croûte”. Véél beweging is er niet in dit dorp.  Een man staat te sleutelen aan een oude wagen. Twee honden komen wat van onze lunch bedelen.  We staan op het het punt te vertrekken wanneer een dame ons vraagt om thuis “un coup” te komen drinken.  Natuurlijk gaan we graag in op haar uitnodiging. Op de drempel van haar huisje vertelt ze dat het hier wel rustig is maar toch zo afgelegen. “Hier wonen alleen maar bejaarden. We zijn hier nog met 29”, vertelt onze 86 jaar oude gastvrouw.  Monique woont hier 64 jaar... Ze was net een maaltijd gaan brengen naar haar zoon die rechtover woont: ”Il n’a pas de femme, rien que des copinnes, il a raison! S’il faut prendre une femme autant prendre celle des autres!”.  Ondertussen staat de fles pastis al op tafel alsook een bord met chips!  Ze doet haar volledig levensverhaal uit de doeken... deze dame heeft blijkbaar geen nood aan een telefoon of biechthokje om loslippig te worden (zie dag 17 – 20 april). Na een gesprek van een klein uurtje vervolgen we onze weg... we moeten nog een kleine zeven kilometer lopen.  In volle tred lopen voorbij het “Acceuille pélerin L’Esprit du Chemin”... we gingen naar het dorp lopen maar zo ver is het niet.  We worden door Arno en zijn echtgenote Huberta ontvangen met een fris pintje. Super.  De refuge is prachtig gelegen op de kam van de heuvel. Er is een schitterende binnenkoer.  De slaapkamer is onder het dak en biedt plaats aan zes pelgrims... deze locatie is één uit de duizend.  Later op de dag lopen nog twee Nederlandse pelgrims binnen en uiteindelijk vervoegen ook Jef en Fons ons ook.