In every walk with nature

one receives far more than he seeks.

John Muir


9 juni 2015

Distance today

Total distance

Weather


DAG 65

23 Km

1729 km



Previous daily reports: click Belgium, France, Spain.


Sleeping: Refuge Zusters Santo Domingo


Walking with: Gerry en Wilma and Antje(D)


Route:

  • Najera
  • Santo Domingo de la Calzazda

Bij het aperitief laat Antje een filmpje zien om te tonen hoe fier ze is dat haar kat een muts kan aandoen. Ja inderdaad, lees het maar opnieuw. Waarom zou een kat in godsnaam een muts willen aandoen!? Ik schiet in een slappe lach; de absurditeit is gewoon niet te bevatten.

Na het avondmaal blijven Frankie en ik nog even zitten. Binnen, weliswaar omdat de muggen buiten steken. We zitten aan de bar en zien hoe de baas zijn flesje Aldi-cola aan het vullen is met Martini. Niet goed bezig maat! Zijn (schoon)zoon geeft ons verschillende witte wijntjes gratis, ook de tapas die zijn madam aan het bakken is, schuift onze richting uit, ook alweer gratis! Ondertussen heeft Frankie gezien hoe men Spaanse mazout maakt: half rode wijn, cola, ijs en een stukje sinaasappel.

We slapen wat langer maar worden door de hotelbaas gewekt. Het is al 7 uur en we zijn nog niet weg. Kalmos onozelos fleus zijn we wegos!

Alle pelgrims zijn al lang voor ons weg. Alle wegjes, paden en wegen zijn voor ons alleen. We lopen door de velden en komen een herder tegen met een kudde van wel zeker honderd schapen... eindelijk eens iets anders  dan pelgrims. Op de eerste plaats waar iets wordt aangeboden doen we de rugzakken af en nemen we een brunch. We gaan zitten aan een klein tafeltje buiten en zien de laatste pelgrims verdergaan... we zijn geïnstalleerd, een gelukzalig gevoel overvalt ons. We beginnen stilaan te beseffen hoe ver we al gewandeld hebben... Andrea Bocelli zingt voor ons “Con te partiro” maar wij beslissen om te blijven zitten. Het is hier te zalig. De Camino zonder pelgrims – die wij natuurlijk ook wel zelf zijn – is zalig. We maken spontaan contact met mensen uit Lille, Parijs, New York...

 

Ademen, tot rust komen en lucht pakken.


Bij het binnenstappen van Santo Domingo de la Calzada weten we precies waar we moeten zijn. Onze goede feeën Wilma en Gerry zorgen voor ons en hebben in het klooster van de Benedictinessen een bed voor ons geboekt. Het gebouw is honderden jaren oud, de zuster aan het onthaal is in habijt en vermoedelijk net iets jonger.

Na een superontvangst door Wilma en Gerry (mét watermeloen en bier) gaan we de stad in en besluiten de fameuze kathedraal te bezoeken waar levende levende kippen worden gehouden.

Je moet verdomme een kieken zijn om €3 te betalen om als pelgrim in deze boutique binnen te gaan. Ik moet m’n kleine rugzak in een zwembadachtig kaske steken. Denken die schijn-heiligen nu echt  dat ik hun kieken zou pikken? Na lang zoeken, vind ik het fameuze kieken. Het is lachwekkend.  Het enige wat me bijblijft van “Santa Iglesia Catedral Santo Domingo de la Calzada la Rioja” zijn de Bijbelse verhalen die volledig in Playmobil zijn uitgewerkt. Al de rest, met hoeveel goud het ook moge zijn, is gewoon plastic. Net zoals de Playmobilmannekes! Zou alles wat uit plastic is ook altijd nep zijn? Ik zal me eens informeren bij meneer Botox.

Bij het buitenwandelen vind ik mijn gezelschap terug op een terrasje. Een outlaw heeft ons in het oog. Wat hij wenst, weten we niet, maar hij komt naar ons en geeft een gratis pins. We aanvaarden met grote waardigheid deze onderscheiding. De pins stelt een pijl voor en wordt onmiddellijk op onze pet gezet.

 

Na het avondmaal wandelen we snel terug "naar huis". De refuge sluit klokslag om 22.00 uur. Onderweg komen we Gisèle uit Lille terug tegen. De uitbaters van het restaurant hebben haar portefeuille afgepakt en willen het niet meer teruggeven. Sorry, we kunnen niet helpen. We hebben nog één minuut om binnen te zijn.