Fly with an eagle or scratch with the chicken.


18 May 2015

Distance today

Total distance

Weather


Dag 43

22 km

1142 km



Previous daily reports: click Belgium, France, Spain.


Sleeping: Les rîves de l'Isle, Saint-Astier.


Alking with: Jean-Marie


Route

  • Périgueux
  • Saint-Astier

Het diner was top gisteren. Het beste van twee regio’s van Frankrijk werd gecombineerd... choucroute Périgourdines. Zuurkool maar met alle beste stukken van de gans: een ganzenbout, gerookte ganzenborst, gésier (spiermaag)... en patatjes gebakken in ganzenvet! Calorieën? Wat is dat? En dit alles overgoten met frisse rosé en een stevige rode wijn. Na het diner gaan we richting kathedraal. Lea en Firmin gaan naar huis en wij duiken samen met Eliane het nachtleven in. Op de “Marché au bois” vinden we een cafeetje zoals alleen op de schilderijen van Van Gogh te zien zijn. Hoe zalig is dit. We drinken wat bier en Eliane een mojito aux fraises. Tegen middernacht zakken we naar het hotel af. De vakantie is gedaan... vanaf morgen beginnen we terug te wandelen.

We laten ons ’s ochtends nog maar eens uitnodigen door Lea en Fimin op een uitgebreid ontbijt in het Ibis hotel. Ontbijtgranen, fruit, kaas en hesp, alle mogelijke soorten brood, croissants en chocoladebroodjes, pannenkoeken,... we doen er ons nog een laatste keer te goed aan. C’est dûr la vie de pèlerin. Vlak voor we het hotel verlaten, slagen we terug genadeloos toe... neen geen WC-papier, deze keer moet de schaal met snoepjes eraan geloven. Ons doel is elke dag één snoepje te hebben tot we in Santiago zijn. We hebben er een heel pak. Of het zal lukken om hiermee tot onze eindbestemming te raken zal moeten blijken.

 

We volgen de GPS vandaag. Het is nooit eenvoudig om een stad te verlaten zonder assistentie. Het valt ons zwaar. Terug beginnen marcheren met onze zware rugzakken na twee dagen rust! We hebben vandaag slechts 22 km op ons schema gepland. Na een uurtje kopen we een frisdrank in de super U. Ik ben tevreden van even te kunnen rusten. Een dikke twee uur later zijn we beiden doodop... op een mooie plek in de velden smijten we onze rugzakken af en gebruiken we ze als hoofdkussen tijdens onze lange sieste. We zijn terug normale pelgrims. Weet je hoe zalig het is om een uurtje in het malse gras te slapen? Na de luxe van de stad is dit zeker even goed. We zijn beiden blij en opgetogen om terug op weg te zijn. Gewoon, simpel tussen de krekels, sprinkhanen en de mieren een siesteke doen! Ook dat is machtig.


Na een dik uur marcheren komen we in Saint-Astier. De stad vierde in 2013 haar duizend jarig bestaan. Bij het binnenlopen van de stad stoppen we in “le Vincennes”, een PMU-barretje met mooi terras onder een dikke linde. Op het terras staat een plaatselijke schone haar melkwitte benen te showen... was het nu voor een nieuwe tattoo of voor haar spataders?

 

Onze bed and breakfast ligt op een idyllische plek aan de oevers van de Isle. Er staat een man te vliegvissen. Een beetje verder doet een reiger net hetzelfde maar dan zonder vislijn. Wie zou het efficiëntste zijn? We bestelden geen maaltijd wegens: te duur: 17 euro voor een maaltijd is voor een pelgrim té veel. In een klein restaurant kunnen we voor € 12,50 het menu du dimanche eten aan halve prijs. Halve prijs, ja, halve kwaliteit NO WAY. Het voorgerecht zijn oesters en schaaldieren  - inderdaad u leest het goed – het hoofdgerecht twee mooie stukken rundsvlees, kaas en een banaan Melba. En avant la musique. Jean-Marie vraagt bij de afrekening naar de game-boy. Het toestel dat hij vraagt is blijkbaar de visakaartmachine. Een gouden plastieken kaart voor een maaltijd van dezelfde kleur.