Bezoek aan de stad Guilin

We worden door onze gids, Jenny, verwelkomd met rijstkoekjes én koude pintjes! Dit komt helemaal in orde! We dienden zelfs over de prijs niet te onderhandelen!

Deze streek van China staat bekend om de traditionele gezangen. Het is dus echt super om na de “formele” verwelkoming getrakteerd te worden op een traditioneel lied!

Gelukkig besliste onze gids het programma aan te passen en éérst naar het hotel te gaan voor een heerlijke douche, al heeft dat natuurlijk niet zo héél veel zin met een buitentemperatuur van 38° en een luchtvochtigheid van 98%!

Guilin is een kleine stad naar Chinese normen het heeft nauwelijks 1 miljoen inwoners! 70% van de bevolking spant zich op één of andere manier in om de 40 miljoen bezoekers elk jaar het leven zo aangenaam te maken. Slechts 5% van die bezoekers behoort tot de “groot neuzen”, wij dus. De enorme toeloop zorgt er wel voor dat de actieve bevolking hier wél kan werken in eigen streek en niet voor maanden gastarbeider moet zijn in één van de metropolen op duizenden kilometers van huis.

De gids vertelt ons dat we écht geluk hebben. Tot drie dagen geleden was de stad half ondergelopen na een volle twee weken van stortregen. Op de oevers van de Li is daar niets meer van te merken maar in de kleine steegjes van de oude stad merk ik op hoe bejaarden papier openleggen om het te kunnen laten drogen. Op minder dan 24 uur zien we hoe het niveau van de rivier daalt en een beeldengroep met vier paarden terug volledig zichtbaar wordt… bij aankomst staken slechts de hoofden van de dieren boven het water!

Bezoek aan het museum van de Zuid-Chinese parels

Zuid-China is klaarblijkelijk “the place to be” als het gaat over zeeparels. Door de juiste cocktail van 30% zoet water en 70% zeewater groeien de oesters als nergens anders. De dieren worden letterlijk bevlekt met één korrel zand als ze héél klein zijn. Rond die korrel groeit dan à rato van 1 mm per jaar een parel. Op zich niets wereldschokkends… dat is hier zo en ook op alle andere plaatsen waar parels worden geproduceerd. Na een kleine inleiding rond geschiedenis en geografie van de parel, wapenen we ons als volleerde Chinareizigers tegen de horde verkopers die ons zouden belagen. Onze verbazing was dus groot toen we niet in een verkoopzaal werden binnengeleid maar in een grote zaal met catwalk. De lichten werden gedoofd en de spots werden gezet op een uit een James Bond-film weggevluchte Aziatische schone die met de gratie van de Queen herself over de catwalk kwam geschreden. Ze had duidelijk meer parels dan stof rond haar hals en in haar diepe decolleté. Haar loodzwaar met parels beladen pols hing losjes in haar taille waar trouwens ook de veel te hoog uitgesneden split van haar soiréekleed stopte.  Om de boel nog wat gezelliger te maken nodigde madame trouwens ook nog eens drie vriendinnetjes uit die duidelijk door dezelfde modeontwerpers werden ontkleed. Wat een verschijning was dat!

Boottocht in Guilin en aalscholvers

Een levende eend kost op de markt 20 à 30 RMB, een aalscholver al snel het tienvoud. Het duurt gemiddeld twee jaar om de vogels op te leiden. Waartoe dan wel? De vogels moeten duiken en hun prooi terug uithoesten. Een klein touwtje rond de keel van de vogel moet vermijden dat de vis wordt doorgeslikt en verteerd. Dierenmishandeling? Neen mijnheer Van den Bossche! Dit is pure Chinese traditie en de dieren worden door de vissers beter verzorgd dan hun eigen kinderen. Als een vogel op het einde van zijn leven is, wordt een feestelijk maal opgediend waarbij zelfs rijstwijn en bier aan het dier worden gegeven … het kan dan rustig inslapen. Als dat geen respect voor dieren is?! Een Chinees spreekwoord zegt dan Chinezen alles eten: uit de zee alles behalve de boten, alles met vierpoten behalve de tafel en uit de lucht alles behalve de aalscholver!”