Model

"Wie oude kennis koestert en voortdurend nieuwe vergaart, mag een leraar van anderen zijn."

Confucius

18 juli

Main visits

Weather

Sleeping:

Wandeling in park en over de dijk in Guilin

De laatste dag in China, straks verkassen we naar Hongkong. Na het ontbijt trotseren we de zinderende hitte die zelfs om 9 uur ’s ochtends ons al overvalt en wandelen we naar een parkje aan de oude stadsomwalling. In de voetgangerstunnel merken we op hoe een oud koppeltje helemaal alleen aan het dansen is op de muziek van hun zakradio. Op een klein dekentje staat een fles thee en haar handtas. De tunnel dient als klankkast voor de muziek en als koele danszaal bij tropische temperaturen. Het is echt aandoenlijk om ze samen te zien genieten.

Even verderop, op de dijk die de Li soms onder controle houdt, staat de volledige Okra te dansen. Drie grote luidsprekers geven het ritme aan van wat ik denk te herkennen als een wals. 250 Meter verder wordt er gelinedanced met grote waaiers, iedereen maakt identiek dezelfde sierlijke bewegingen. Het is hier anders wel écht menens. De dansvloer, de dijk dus, wordt enkel betreden met de juiste dansschoenen die de dames van onder het zitje van hun elektrische scooters toveren.

Hongkong

Hoe vrij is dan het vrije Hongkong? Wel toch een héél stuk vrijer dan China in alle geval. Bij het oversteken van de grens wordt onmiddellijk de toegang tot Whatsapp, Facebook en gmail opengesteld. Ook twitter is nu mogelijk waardoor je, indien je het echt wenst, onmiddellijk op de hoogte bent van de laatste nonsens die Trump wereldkundig maakt. Misschien toch terug oversteken naar de andere kant van de grens waar de overheid, uit terechte bekommernis voor de mentale gezondheid van haar bevolking, deze berichten voor vakkundig onleesbaar maakt.

De 1100 vierkante kilometer vrije grond moet wel worden gedeeld met de 7,3 miljoen inwoners van dit schiereiland. We kunnen ons hier bovendien ook terug verstaanbaar maken in het Engels… heel geleidelijk worden we tegen het einde van onze reis terug naar een iets meer herkenbare habitat gebracht. Onze gids Caecilia verwelkomt ons als bezoekers en zegt er in één adem ook bij dat we dat niet waren in China… daar zouden we als buitenlanders zijn bestempeld. Ik kan deze bewering moeilijk volgen, ik heb me altijd aanvaard gevoeld en het Chinese volk als héél hartelijk en oprecht ervaren.