Bezoek aan Big Boeddha

Onze tweede dag in Hongkong brengen we door in het heiligdom van de “Big Boeddha”. Na een metrorit van een uurtje - alle verplaatsingen duren trouwens altijd een uurtje in China of Hongkong - nemen we een kabellift die ons over de haven tot op het hoogste punt van “the new territories” brengt. De eilanden voor Hongkong zijn nog volledig bebost. Laat ons hopen dat de stad deze groene long niet inpalmt. We komen aan met ons hoofd in de wolken, enkel de contouren van Big Boeddha zijn herkenbaar. Het heiligdom is volledig gratis te bezoeken, behalve de binnenkant van de Boeddha. Ik besluit de 45 Hongkong dollar te betalen… wanneer krijg ik nog de kans om een Boeddha van de binnenkant te bezoeken? Mijn verbazing is groot als ik te horen krijg dat dit ticket me ook recht geeft op een ijsje, een flesje water én een pakje zakdoeken. Samen kosten ze véél meer dat de 45 dollar. Enfin het zal Boeddhistische gastvrijheid zijn zeker?

Buiten op porseleinen plaatjes afgedrukte portretten was er trouwens in de Boeddha weinig te beleven. Initieel dachten we dat het over de beeltenissen ging van overledenen… blijkbaar ging het om sponsors van het complex. Trouwens hoe groter je bijdrage hoe groter het portret én hoe hoger je in de Boeddha mag hangen… het is dus ook hier een kwestie van centen. Jan en ik kuieren de lange trap naar beneden af wanneer Flip jr. ons komt halen en aanspoort onmiddellijk door te lopen. Er hangt onweer in de lucht en de kabelbaan zou kunnen sluiten. Te laat dus… we moeten verplicht met een bus naar beneden te gaan.

Even denk ik aan onze namiddag in Shanghai… toen was het zo verschrikkelijk slecht weer dat we een receptietje op poten hadden gezet in onze kamer… in Hongkong is dat geen optie… tenminste als we niet willen dat de genodigden op onze bedden moeten staan. De kamerafmetingen zijn omgekeerd evenredig met de prijs van de bouwgrond! 

Ik passeer de rest van de namiddag in de fameuze “nootjes”-bar waar ik rustig de tijd neem om het leven te zien passeren en - als ware het een dictee - het verhaal noteer dat het stemmetje in mijn hoofd me influistert. Later die namiddag besluit ik met Flip jr. naar de kleermaker te gaan waar hij drie op maat gemaakte hemden had besteld. Ik laat me overhalen, kies m’n stoffen en afwerking en laat de stof alvast van de baal snijden. Eén voorwaarde Mijnheer de Taylor: ze moeten over 4 uur klaar zijn! Om 21.00 uur precies haal ik mijn waren op! Hoe doen ze het, hoe doen ze het!?