China… we spraken er nu toch al een dikke twee jaar over! Na een geslaagde reis naar de westkust van de Verenigde Staten in 2017 legden we toen al vast om het eens over een andere boeg te gooien en maar eens een beetje meer oostwaarts te reizen. Net als bij de Amerikareis is Flip nu ook weer de  “éminence grise” van dienst. Wie anders kon al onze desiderata in één concreet reisschema verwerken? Wie anders heeft alle contacten om ze effectief ook uit te voeren ter plaatse? 

Ons bont gezelschap bestaat deze keer uit Ingrid en Guido, Jos en Carine, Bé en Stef als koppels, Jo en dochter Gea en verder nog Flip sr., Elianne, Christian, Flip Jr., Philippe (Damske), Steve, Frankie en ikzelf. 

De heenreis verliep volledig zoals gepland. Eerst met de taxi naar Brussel dan de trein naar de luchthaven van Charles de Gaulle en vervolgens een rechtstreekse vlucht naar Peking. Bij het opstijgen, koos ik uit de ruime discografie van Air France voor een opname van een concert van Johny Hallyday in het stadion van Bercy. Een beetje nostalgie met dit Belgische icoon van de Franse rock misstond hier niet.  

Vlak voor het opstijgen brengen we nog snel een eerbetoon aan een ander Frans icoon: de Concorde. Op het verre uiteinde van de taxibaan passeren we langs een verloren exemplaar van de ooit zo geprezen Concorde. Nu, stevig vastgeroest op een piëdestal, evoceert deze fleuron van het Frans-Britse aeronautische genie eerder het failliet van een ooit zo dynamische samenwerking. De Gaulle zou het moeten weten! 

De rest van de vliegreis laat ik mijn oren liever strelen door de tonen van von Glücks “Orfeo and Euridice” en ontdek ik de wondermooie arrangementen die Ricardo Galliano maakte van een aantal stukken van Mozart. 

Een Franse vliegtuigmaatschappij betekent niet noodgedwongen dat ook de kost die men serveert Frans moet zijn. Ik kies resoluut voor het Chinese alternatief. De aperitiefkoekjes werden aangescherpt met peper en… papaverzaadjes! Vele eeuwen geleden was dat ook precies de reden waarom Europeanen naar China trokken: inderdaad OPIUM! Tot op de dag van vandaag bepalen deze oorlogen nog het lot van de tientallen miljoenen mensen die nu in Hongkong, Macau en Singapore leven. 

We vliegen dwars over Rusland en zien door het open weer hoe schapenwolkjes hun schaduwen afwerpen over de eindeloze wouden van het Russische Oeralgebergte. We laten Moskou links liggen en passeren onder andere langs Minsk en Yekaterinenburg. Alvorens definitief weg te duiken onder het dikke donsdeken dat het wolkendek ons aanbiedt, zien we nog even de lichtjes van… Onsk. Het moeten niet altijd die van de Schelde zijn. 

Ondanks een uurtje vertraging bij het opstijgen landen we toch stipt op tijd in Peking. Het Chinese avontuur kan eindelijk beginnen.