Catch-phrase of the day:
It ain't about how hard you hit, it's about how hard you can get hit and keep moving forward!
Rocky
Ons ingezonden door: Randy Mellaerts
1 May 2015
Distance today
Total distance
Weather
Day 28
27 km
749 km
Sleeping: Camping "Le Marronier", Lurcy-Levis
Walking with:
Route
Het was een gezellig avondmaal gisteren, samen met Jozef en Jef. Vandaag scheiden onze wegen. Jef en Jozef slapen vandaag in Lurcy-Levis. Wij stappen nog een kleine 5 kilometer verder. Bovendien komt de echtgenote van Jef hem morgen bezoeken. Dit weekend zijn ze 40 jaar getrouwd. Het heeft de hele nacht gegoten en ook deze ochtend is het niets beter! Tegen 9 uur vertrekken we met poncho’s en regenjassen aan en hopen volledig beschermd te zijn tegen het gure weer.
We passeren in het dorp Le Veurdre. Ondanks het bar slechte weer merken we toch verschillende heren op die, gewapend met een boeketje meiklokjes de aandacht van hun wederhelft willen winnen. In Parijs zal het voor president Hollande tijdens zijn 1 mei-optocht, nu zijn “moment de gloire” zijn... dan toch één keer dit jaar. Zou hij beseffen dat hij dít niet aan zichzelf te danken heeft?
Na een dikke twee uur stappen steken we de Allier over. Vanaf hier zitten we in de Auvergne.
Gezien het aantal hindernissen dat we vandaag moeten nemen, begint onze tocht stilaan op een commandocross te lijken:
1. Het weer wordt met het uur slechter. Het begint nog harder te regenen en de wind blaast nu ook met volle kracht.
2. Na een uurtje marcheren langs kleine landwegen en door een stukje natuurgebied, stoten we op een voetgangersbrugje waar door verordening van de burgemeester niemand meer over mag. De hekken om de brug af te sluiten zijn stevig vastgeketend, een uittreksel uit het proces-verbaal van de gemeenteraad, voorzien van stempel en handtekening van “Monsier Le Maire” zelve werden aangeplakt om de zaak te legitimeren. Terugkeren? Met dit weer? No way. Gewoon straal negeren! We besluiten deze zijtak van Allier toch via deze brug over te steken. We zien wel.
3. Nauwelijks 20 minuten verder is de weg weggespoeld en moeten we een 3 meter brede plas oversteken. Waar loopt de beek precies en hoe diep is die? Via de afdeksteen van de brug (die nota bene ook ondergelopen is) geraken we toch aan de overkant. Gelukkig was die niet al te glibberig.
4. Nog een halfuurtje verder stuurt de GPS ons rechtdoor. Aan de bomenrij te zien moet hier inderdaad ooit een weg gelopen hebben maar die is totaal overgroeid met bramen en allerhande wilde planten. We kiezen resoluut om deze kilometer af te leggen parallel met de weg maar volledig door de weiden. Het hoge gras maakt dat het laatste stukje droge kous nu ook definitief tot het verleden hoort. Om de weide uit te raken moeten we over een driedubbele prikkeldraad kruipen. Op een weg zijn we dan niet gekomen. We stonden terug in het midden van de broussaille. We moeten nogmaals over een omheining klauteren. We blijven altijd op track volgens de GPS maar eindelijk zitten we terug op een normaal pad.
Nylon, Gore-Tex, Sympathex,... alle moderne materialen ten spijt moeten we toch terug de overwinning geven aan de regen en de
wind. We zijn alweer drijfnat het water gutst uit onze bottines en ook de poncho’s hebben ons niet volledig droog kunnen houden.
Vandaag hebben we een overnachting geregeld in camping “Le Marronier” (ja, inderdaad camping, ja met dit weer, en ja we weten het). We kunnen hier een caravan huren aan een democratische prijs. Wijzelf zullen wel droog geraken maar zullen onze kleren en vooral onze schoenen dat ook kunnen? Niet evident in elk geval maar hopelijk lukt het wel. We draaien de elektrische verwarming in onze caravan op maximum en lunchen om 15 uur... rond 12 was het buiten gewoon niet te doen. We horen de regen kletteren op het dak van onze sleephut... enfin we zitten droog!